Aşure hazırlıklarını en başından sonuna kadar çok severek yapıyorum. Olabildiğince ritüele uygun davranıp maneviyatın tadını çıkarmaya çalışıyorum.
Aslında lezzet olarak yılın diğer zamanlarında da yapıldığında pekala afiyetle yenebilecek bir tatlı. Sanıyorum hazırlık sürecinin aşamalı olması, her seferinde bu enfes tatlının bir sonraki sefere ertelenmesine sebep oluyor.
Muharrem ayı ve paylaşmanın güzelliği hatırına bu tatlı, zamanı geldiğinde iş planının baş köşesine oturmasını biliyor.
Bizim evde de benzer bir durum oldu ve son bir kaç günlük hazırlıkları tamamlayarak dün son aşamaya gelindi ve dağıtımı yapıldı.
Aşure yapmak bir kaç ince noktası olsa da, son derece keyifli bir iş benim için. Pişerken eve yayılan tarçın, karanfil, portakal kabuğu üçlüsünden oluşan aroma için daha sıcak ve mutlu eden bir karışım düşünemiyorum. Sizce dışarıdan eve gelenler için de daha keyifli bir karşılama olabilir mi? Geçen yıl aşure yaparken nelere dikkat etmek gerektiğine dair yazdığım yazıya ve tarife buradan ulaşabilirsiniz.
Mutfakta geçireceğimiz sürenin ve ürettikçe paylaşmanın çoğalacağı günler diliyorum bütün aşure severlere...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder